ZAHİR / Paulo Coelho
'Seni kendimden bile çok seviyorum.' Bunu söyleyebilirsem kendimle barış içinde yaşamayı sürdürebilirim; çünkü bu aşk beni rehin aldı.
Ünlü, başarılı, zengin bir yazarın savaş muhabirliği yapan karısı Esther bir gün ansızın ortadan kaybolur. Esther kaçırılmış mıdır, öldürülmüş müdür, yoksa kocasını mı terk etmiştir? Çok sevdiği karısını bulmak için yanıp tutuşan yazar, Esther'in en son birlikte görüldüğü Kazak genci Mikhail'le birlikte Fransa'dan İspanya'ya, Hırvatistan'dan Orta Asya steplerine uzanan bir yolculukta bulur kendini. Bu büyülü yolculuk giderek bir 'iç yolculuğa' dönüşecek, yazar, yazgının gücü ve aşkın doğasını yeniden keşfedecek, yaşamına yeni değerler biçecektir. Günümüzün en çok okunan yazarlarından Paulo Coelho, daha önce yayınladığımız Simyacı, On Bir Dakika, Veronika Ölmek İstiyor gibi romanlarından sonra Zahir'de de, okurlarına yine belleklerden silinmeyecek bir hikaye anlatıyor. Zahir'i okuduğunuzda kader, ün ve evlilik hakkında yeniden düşünmeye başlayacaksınız.
Kitap Bilgileri:
Orijinal adı: O Zahir
Yazar: Paulo Coelho
Çeviren: Ayşegül Hatay
Yayınevi: Can Sanat Yayınları
Sayfa sayısı: 316
Baskı yılı: 2005
Bu kitabı okuduğumda Simyacı kadar sevemedim. Sevdiğim tek yönü, insanı yaşam hakkında düşündürmesi oldu. Kitapta, yazar karısının ortadan kaybolmasının ardından, Sökmek Zamanı ve Dokumak Zamanı isimli aşkını anlatan eserler yazıyor. Sürekli olarak kitapta bu eserlerinden bahsetmesi de beni biraz sıktı. Bunun dışında kitabı beğendim ve kitaptan bir alıntıyı da paylaşmak istiyorum.
Esther insanların neden üzgün olduklarını soruyor. ''Çok basit'' diyor yaşlı adam. ''Kendi hikayelerinin tutsağı onlar. Herkes yaşamın asıl anlamının bir planı izlemek olduğuna inanıyor. Bu planın kendi planları mı olduğunu yoksa bir başkası için mi yapıldığını asla sorgulamıyorlar. Deneyimler, anılar, diğer insanların fikirlerini ve daha birçok şeyi topluyorlar ve bu belki de başa çıkabileceklerinden çok daha fazla oluyor. Ve işte bu nedenle hayallerini unutuyorlar.
Kitapta geçen bu sözler düşündürücü, kendi seçtiğimiz hayatı ve hayallerimi, yoksa bir başkasının hayallerini mi yaşıyoruz?
Keyifli Okumalar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder